Wat U Gaat Zien…

Dit Cruise Loch Ness vaartuig is een op maat gemaakt cruiseschip dat voldoet aan de regelgeving van de Britse maritieme overheidsinstanties en kustwacht.

Voor uw veiligheid en gemak, verzoeken wij u vriendelijk, te luisteren naar de volgende veiligheidsmededeling.

In het onwaarschijnlijke geval dat zich een noodsituatie voordoet, vragen wij u aandachtig te luisteren naar de instructies die via het oproepsysteem van het vaartuig worden omgeropen en instructies van de bemanningsleden.

Er liggen reddingsvesten onder de banken in de salon en in de bakken waar ‘life jackets’ op staat, op het benedendek achter en het bovendek. Instructies staan duidelijk aangegeven in de salon en in het raam van de stuurhut.

Reddingsvlotten kunt u vinden op het bovendek achter. Deze treden of automatisch of handmatig in werking en de bemanningsleden zullen u instructies geven en u helpen in de reddingsvlotten te stappen. De kapitein wijst alle passagiers met kinderen erop dat het niet toegestaan is om aan boord te rennen en dat u moet zorgen dat uw kinderen bij u in de buurt blijven.

Gebruik de vuilnisbakken op het schip en gooi geen rotzooi overboord. Het hele Cruise Loch Ness schip is een ‘verboden te roken’ zone dus u mag nergens op het schip roken.

We hebben een bar op het benedendek met een goede selectie bier, souvenirs en, natuurlijk, malt whisky.

Toiletten bevinden zich aan de stuurboord (rechter) kant voor dames en aan de bakboord (linker) kant voor heren.

Als u behoefte hebt aan meer hulp of informatie kan een bemanningslid u zeker helpen.

Dus, ga lekker zitten, ontspan en geniet van de wonderen van Loch Ness in de Great Glen van Schotland…maar voer de monsters alstublieft niet!

Loch Ness maakt deel uit van de Great Glen (de grote vallei) van Schotland, een geologische breuklijn die loopt vanaf onder de Noordzee in het noordoosten tot de rand van het Atlantisch Plat in het zuidwesten. Het snijdt Schotland in tweeёn.

De rotsen die de Hooglanden van Schotland vormen zijn meer dan vijfhonderd miljoen jaar geleden gevormd in de warme tropische zeeёn ver ten zuiden van de evenaar. Ongeveer vierhonderd miljoen jaar geleden botsten de continenten van Noord-Amerika en Europa tegen elkaar op en dat heeft een enorme bergketen gecreeёrd. Die bergen staan bekend als de Caledonians. Twintig miljoen jaar later werd de Great Glen breuklijn gevormd en de bergen ten noorden van het loch verschoven 100 kilometer naar het zuidwesten en vormden daar een enorme vallei.

Op den duur is Noord-Amerika weggedreven, de Atlantische Oceaan kwam open te liggen en terwijl de continenten de noorderbreedtegraden indreven gingen de grote ijstijden in en werden onze enorme grillige bergtoppen afgestompt en dat is wat u nu aan beide kanten van de vallei ziet.

Toen de laatste ijstijd was afgelopen, ongeveer twaalfduizend jaar geleden, begon Loch Ness vol te stromen met zoet water en nam het de vorm aan die u hier vandaag ziet. Er kwam begroeiing en bebossing maar de meeste bomen zijn in de middeleeuwen omgehakt om houtskool te produceren voor het smeltproces en de dennenbossen die u hier ziet zijn over het algemeen ingevoerde soorten zoals de lariks, douglasspar, sitkaspar en gewone den en zelfs sequoia’s.

Onze enige inheemse den, de Schotse den kunt u het beste bekijken in natuurgebieden zoals Glen Afric. Veengronden kleuren het regenwater donker en daarom ziet het water van het loch er zo donker uit.

Het loch is ongeveer 35 km lang en is gemiddeld 1,5 km breed en 230 m diep. De hele wereldbevolking zou drie keer in Loch Ness passen en er zit meer water in Loch Ness dan alle meren, rivieren en stuwmeren in Engeland en Wales samen waaronder het hele Engelse Lake District.

Dus… er is genoeg ruimte om een paar raadsels in te verstoppen.

De discussies over het onderwerp of de fenomenen op de oppervlakte, Nessie zijn, zullen blijven doorgaan en er zijn veel theorieёn over dit onderwerp. Dus, laten we eens kijken naar de geschiedenis van het monster van Loch Ness om te kijken of we aanwijzingen kunnen vinden. De eerste vastgelegde waarneming van een raadselachtig schepsel in het loch was in 565 na Christus door St. Columba, een Schots/Ierse missionaris die het Christendom preekte aan de oorspronkelijke Picten in dit gebied.

Het verhaal was waarschijnlijk gewoon een parabel om de macht van de kerk van de Christenen te laten zien. In de negentiende en vroege twintigste eeuw werd er van tijd tot tijd een grote vis gezien maar in 1933 barstte het verhaal plotseling los als wereldnieuws met een aantal verhalen en foto’s over een enorme vis. De beroemste afbeelding, die met een sierlijke nek die boven het water uitsteekt, blijkt vervalst te zijn maar is en blijft een iconische afbeelding van het monster van Loch Ness.

Wetenschappers hebben aangetoond dat dieren met zo’n lange nek niet in dat koude water hadden kunnen leven vanwege de temperatuur en het gebrek aan voldoende voedsel.

Sommige waarnemingen zijn vergissingen, duikende vogels en soms zelfs opzettelijke verzinsels. Het overgrote deel van de waarnemingen beschrijft een enkele bult en dat zouden grote levende wezens kunnen zijn. Sonar bevestigt zeker de aanwezigheid van wezens in het diepe water – het koninkrijk van vissen en niet dieren die lucht in moeten ademen. Helaas bestaat het overgrote deel van het verzamelde bewijs uit vergissingen, nepbewijs of is moeilijk te interpreteren.

Een van de suggesties is dat het mogelijk is dat er steuren zijn geïntroduceerd en we weten dat zij eeuwenlang kunnen leven en enorm groot kunnen worden. Het wereldrecord staat op 8,3 meter en 240 jaar oud. Dat is misschien niet zo’n romantisch monster maar zou tenminste een echt wezen kunnen zijn.

Na de poging van St. Columba om de noorderlijke Picten te bekeren tot het Christendom schommelde het gebied tussen heidense en Christelijke overtuigingen tot, in de zevende eeuw, St. Cumin de vallei bezocht. Hij bouwde verder op het werk van St. Columba en bracht het Christendom tot stand in dit deel van de Hooglanden.

Hij heeft hier een kerk gebouwd en het dorp kwam bekend te staan als Cille Chuimein ofwel Kerk van Cumin. De lokale naam voor het dorp is nog steeds Cille Chuimein en de lokale school heet ‘Kilcumen Academy’. Na de tweede Jacobijnse opstand van 1715 (de Jacobijnen waren aanhangers van de Katholieke Stuart monarchie), bouwde Generaal George Wade een wegennetwerk met Cille Chuimein in het centrum.

Hij bouwde hier ook een nieuw fort dat hij Fort Augustus noemde als eerbetoon aan de favoriete zoon van Koning George – William Augustus, de Hertog van Cumberland. Toen het fort eenmaal was gebouwd werd de Engelse naam voor het dorp Fort Augustus. Het fort was enorm en van stevige constructie met vier zwaar verdedigde bolwerken in ieder van de hoeken. Het verleende onderdak aan een flinke militaire detachering.

De laatste Jacobijnse opstand vond plaats in 1745 en het fort is overgegeven aan de Jacobijnse strijdkrachten die het ernstig hadden beschadigd met kanonvuur. In 1746 zijn de Jacobijnen verslagen en besloot de Hertog van Cumberland, de man naar wie het fort was genoemd, om het als zijn hoofdkwartier te gebruiken maar het was onbruikbaar. Cumberland was woest over de beschadiging en begon een serie afschuwelijke gruweldaden tegen de bewoners van de Hooglanden. Na 1745 is het fort nooit herbouwd en Lord Lovat heeft het van de regering gekocht en heeft een van de gebouwen gerenoveerd om het als jachthuis te gebruiken en gaf het in 1878 aan Benedictijnse monniken die de abdij hebben gebouwd. De abdij is gebouwd op de fundamenten van het fort en de overgebleven gebouwen.

Dit gebouw werd tot 1933 door de monniken gebruikt als kostschool en tot 1998 werd het gebruikt als een bezoekerscentrum. Toendertijd was het de grootste privébezoekersattractie in Schotland. Nu zijn deze prachtige gebouwen verbouwd tot appartementen en zijn niet meer toegankelijk voor het publiek.

Gorrie’s echte naam was Alexander MacDonald, een beruchte veedief. Hij gebruikte de grot als schuilplaats.

Als overlevende van de Slag bij Culloden, was hij vastberaden om de bevelhebber van de Redcoats, de Hertog van Cumberland, te vermoorden, als wraak voor de nederlaag van zijn clangenoten in de veldslag.

Terwijl hij hem opwachtte, zag hij zijn kans toen de hertog en zijn troepen toevallig langskwamen. Gorrie zijn donderbus zat vol kogels en spijkers. Hij bleef uit het zicht terwijl hij de hertog opwachtte tot hij binnen bereik was.

Helaas voor Gorrie was het een slecht schot en miste hij zijn doel. Hij begon onmiddelijk zijn vlucht terug naar de grot en werd achtervolgd door de Redcoat soldaten die hem uit het zicht verloren in de hei.

Door het eten en de voorraden die zijn vrouw en andere dorpsbewoners hem brachten lukte het hem om een aantal maanden verborgen te blijven in de grot. Uiteindelijk gaven de Redcoats de zoektocht op en het verhaal vertelt niet wat er uiteindelijk is gebeurd met deze man die op de vlucht was voor Cumberlands ruwe gerechtigheid.

Sonar is de enige effectieve manier waarop men een onderwater zoekactie kan ondernemen. Het is afhankelijk van geluidssignalen die terugkaatsen van objecten in het water en een retoursignaal geven dat dan kan worden geïnterpreteerd.

In het bijzonder kan sonar objecten waarnemen die een andere dichtheid hebben dan die van water. De kanten van het loch weerkaatsen de sonar krachtig terwijl het slibrijke lochbed een zwakkere weerkaatsing veroorzaakt.

Lucht weerkaatst heel krachtig terwijl lichamen van bijna dezelfde dichtheid als het water een zwakke weerkaatsing geven. Als we met sonar naar levende wezens zoeken, zijn het de longen van een zoogdier of reptiel, of de zwemblaas bij een vis die het grootste deel van de weerkaatsing vormen.

Met sonar is het niet mogelijk om te zien hoe groot een object is, alleen hoe sterk de weerkaatsing is. Misschien denken mensen dat die twee hetzelfde zijn maar dat is niet het geval. Bijvoorbeeld, een man die door een straal zwemt met een aqualong toont een heel krachtige weerkaatsing maar het zijn de aqualong en de lucht in het masker en het duikpak dat het grootste deel van de stralen terugkaatsen.

Toen 1987 Operatie Deepscan drie hele krachtige contacten aangaf, was het niet mogelijk om een grootte aan te geven omdat verschillende dieren verschillende contactsterktes hebben. Een paling, bijvoorbeeld, heeft geen luchtzak dus zou enorm groot moeten zijn om zelfs gezien te worden op de sonar.

Ervaren gebruikers van sonar kunnen de grootte van objecten inschatten op de basis van eerdere ervaringen en Darrell Lowrance van Operation Deepscan schatte dat hun krachtigste contact groter was dan een haai maar kleiner dan een walvis.

Ik weet zeker dat wij het allemaal bijzonder leuk zouden vinden als Nessie binnen dat bereik was.

In dit gebied doet het verhaal de ronde dat dit is waar het monster probeerde te ontsnappen maar het was te steil en het monster gleed terug in de diepte.

Een puinhelling wordt gevormd door honderden jaren alle soorten weer. Het water vindt een weg door de spleten van de rotswand. Als het vriest zet het water uit en verpulvert het de rots wat ertoe leidt dat die over de bergwand naar beneden stort. Er zijn veel van dit soort landschappen in de Hooglanden. Het kan heel gevaarlijk zijn aangezien de rotsen makkelijk verstoord kunnen worden en op mensen die eronder lopen, storten.

In 1985 zette monsterjager Steve Blackwell hier een grote kooi in het water en legde er een net zalm in als aas.

Het Loch Ness Project hield er voor veiligheidsredenen toezicht op. Het gebruik van de kooi leidde ertoe dat een vodkabedrijf bereid was het evenement te sponsoren maar de enige monsters die er werden geregistreerd waren de journalisten die een ‘komkommertijdbericht’ zochten.

Het heet Kerseneiland en is wat bekend staat als een crannog – een kunstmatig eiland, waarschijnlijk gebouwd in de tijd van Christus. In de vroege twintigste eeuw gebruikte een van de monniken van Fort Augustus een vroege versie van een duikpak om de constructie te bestuderen, die bestaat uit grote bomen die elkaar doorkruizen om de fundamenten te vormen.

Het is gebouwd als een verdedigingswerk. Sommige Picten bouwden hun huizen op eilanden met toegangsbruggen naar de oever. Dit betekende niet alleen bescherming van wilde dieren en gemakkelijke toegang tot vissen maar waren ook heel makkelijk te verdedigen. Als er een aanval was door de vijand, zou deze het ten eerste moeilijk vinden om op het eiland te komen en zou deze, in meeste gevallen, gewoon een paar dieren stelen en verder gaan. Echter, als er een grotere groep aanvallers kwam, konden de bewoners de toegangsbrug in brand steken zodat de vijand helemaal niet over kon steken.

Er zijn veel crannogs in Schotland en een aantal daarvan zijn bestudeerd door archeologen die houtskool hebben gevonden langs de lijn van de toegangspaden onderwater wat aantoont dat deze taktiek meerdere keren was gebruikt.

Toen het Caledonian Kanaal werd gebouwd is het waterniveau 2 meter verhoogd. Dit veroorzaakt erosie van Kerseneiland en er komt een dag dat het volledig onder water zal liggen.

Het kanaal zelf is opmerkelijk. Als u van boord gaat, raden wij u aan om langs de trap van sluizen te lopen om een gevoel te krijgen voor dit wonder van pre-Victoriaanse constructie gebouwd in de regeerperiodes van George III en George IV.

Het is gebouwd tussen 1803 en 1822, is 95 km lang en rijst to 45 m boven zeeniveau en heeft 39 sluizen, 10 bruggen en 4 aquaducten. De bouwkundig ingenieur was Thomas Telford. Van de lengte van het kanaal bestaat bijna tweederde uit de natuurlijke lochs, Loch Ness, Loch Oich en Loch Lochy.

IHet werd gebouwd om een veilige doorgang door Schotland te bieden om te zorgen dat schepen niet de gevaarlijkere route rond het noorden van Schotland hoefden te nemen, die vatbaar was voor stormen en Franse kapers.

Kort na de opening, betekende de constructie van grotere stoomschepen dat de bruikbaarheid beperkt was en dat het mogelijk gesloten zou moeten worden. Het heeft dit overleefd en veel andere pogingen om het te sluiten. De laatste poging was in de jaren ‘90 van de vorige eeuwen tegenwoordig is het een gesubsidieerd beschermd monument.

Het kanaal wordt wel gebruikt door commerciёle vaartuigen maar het wordt in de eerste plaats gebruikt door toeristenvaartuigen zoals de onze en veel cabincruisers en binnenschepen.

Er is een kanaalmuseum aan de rechterkant van de trap van sluizen als u meer informatie wilt.

Onze cruise van vandaag is nu afgelopen en we zullen zo aanmeren op onze landingplaats dus blijft u alstublieft zitten en wacht op instructies van de bemanningsleden.

Wij hopen dat u hebt genoten van de cruise en dat u iets hebt geleerd. Wij zouden het enorm op prijs stellen als u de mensen die u tijdens en na uw vakantie ontmoet, aanmoedigt om ook een cruise op de Royal Scot te boeken.