Według jednej z lokalnych przypowieści usypisko powstało, kiedy Nessie próbowała uciec z jeziora. Zbocze było jednak zbyt strome, więc potwór stoczył się i wpadł do wody.
Usypiska na przestrzeni setek lat tworzy zmieniająca się z sezonu na sezon pogoda. Woda przedostaje się do szczelin w skałach, a w miarę jej zamarzania, objętość cieczy się zwiększa. Kruszące się skały spadają następnie w dół zbocza. Tego typu zjawiska geologiczne znaleźć można w całym regionie Highlands. Usypiska potrafią być bardzo niebezpieczne – skały mogą z łatwością się stoczyć i uderzyć każdego, kto pod nimi stoi.
W 1985 r. próbujący złapać potwora Steve Blackwell umieścił w wodzie pod usypiskiem ogromną klatkę, a jako przynęty użył sieci rybackiej pełnej łososi.
Nad bezpieczeństwem wydarzenia czuwała grupa Loch Ness Project. Udało się nawet znaleźć sponsora wydarzenia (był to producent wódki), ale jedynymi stworami, które złapano tego dnia, byli dziennikarze ostrzący pazury na sensację sezonu!