De discussies over het onderwerp of de fenomenen op de oppervlakte, Nessie zijn, zullen blijven doorgaan en er zijn veel theorieёn over dit onderwerp. Dus, laten we eens kijken naar de geschiedenis van het monster van Loch Ness om te kijken of we aanwijzingen kunnen vinden. De eerste vastgelegde waarneming van een raadselachtig schepsel in het loch was in 565 na Christus door St. Columba, een Schots/Ierse missionaris die het Christendom preekte aan de oorspronkelijke Picten in dit gebied.
Het verhaal was waarschijnlijk gewoon een parabel om de macht van de kerk van de Christenen te laten zien. In de negentiende en vroege twintigste eeuw werd er van tijd tot tijd een grote vis gezien maar in 1933 barstte het verhaal plotseling los als wereldnieuws met een aantal verhalen en foto’s over een enorme vis. De beroemste afbeelding, die met een sierlijke nek die boven het water uitsteekt, blijkt vervalst te zijn maar is en blijft een iconische afbeelding van het monster van Loch Ness.
Wetenschappers hebben aangetoond dat dieren met zo’n lange nek niet in dat koude water hadden kunnen leven vanwege de temperatuur en het gebrek aan voldoende voedsel.
Sommige waarnemingen zijn vergissingen, duikende vogels en soms zelfs opzettelijke verzinsels. Het overgrote deel van de waarnemingen beschrijft een enkele bult en dat zouden grote levende wezens kunnen zijn. Sonar bevestigt zeker de aanwezigheid van wezens in het diepe water – het koninkrijk van vissen en niet dieren die lucht in moeten ademen. Helaas bestaat het overgrote deel van het verzamelde bewijs uit vergissingen, nepbewijs of is moeilijk te interpreteren.
Een van de suggesties is dat het mogelijk is dat er steuren zijn geïntroduceerd en we weten dat zij eeuwenlang kunnen leven en enorm groot kunnen worden. Het wereldrecord staat op 8,3 meter en 240 jaar oud. Dat is misschien niet zo’n romantisch monster maar zou tenminste een echt wezen kunnen zijn.